Dobra wiadomość jest taka, że motyl Nymphalis Antiopa jest w rzeczywistości bardzo pożyteczny. Larwy, czyli gąsienice, żywią się liśćmi, ale zazwyczaj preferują drzewa i krzewy, takie jak wierzby, wiązy i topole. Więc jeśli masz ogród pełen kwiatów i warzyw, prawdopodobnie jesteś bezpieczny. W rzeczywistości te motyle mogą być bardzo pomocne, ponieważ żywią się również gnijącymi owocami i pomagają w procesie rozkładu.
Obserwowanie cyklu życia tych motyli jest naprawdę fascynujące. Po wykluciu się z tych dziwnych, skomplikowanych jaj, gąsienice wyłaniają się. Są czarne z małymi białymi plamkami i mają kolczaste, szczeciniaste ciała. Przechodzą przez kilka stadiów, znanych jako stadia larwalne, w których zrzucają skórę i za każdym razem stają się większe.
Gdy już w pełni wyrosną, gąsienice znajdują bezpieczne miejsce do przepoczwarzenia. Przędą poczwarkę, która jest jak mały śpiwór, w którym przechodzą transformację. Ten etap może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od klimatu i pory roku. Gdy w końcu się wylęgną, są pięknymi motylami Mourning Cloak z ciemnymi, aksamitnymi skrzydłami obramowanymi jasnożółtym brzegiem i ozdobionymi niebieskimi plamkami.
Jedną z najciekawszych rzeczy dotyczących motyli Mourning Cloak jest ich zachowanie. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków, motyle te zapadają w sen zimowy. Znajdują przytulne miejsce pod luźną korą, w stosie drewna, a nawet w starej szopie. Kiedy nadchodzi wiosna, są jednymi z pierwszych motyli, które można zobaczyć, często jeszcze przed zakwitnięciem kwiatów. To wczesne pojawienie się jest częściowo powodem, dla którego nazywa się je Mourning Cloaks — ciemne, ponure skrzydła na tle surowego, wczesnowiosennego krajobrazu wyglądają trochę jak żałobna szata.
